Z definicji na wikipedi: ANOREKSJA- czyli jadłowstręt psychiczny, jedna z najbardziej postępujących chorób cywilizacyjnych. Chora osoba odczuwa lęk, wynikający z poczucia niespełnienia wymogów współczesnego świata co do wyglądu, postrzega swoje ciało w sposób zaburzony, dlatego wyznacza sobie niski limit wagi co w efekcie powoduje drastyczny spadek wagi. Problem dotyczy przede wszystkim dziewcząt i kobiet w wieku 10-13 oraz 16-21!! Najczęstsza formą anoreksji jest anoreksja mentalna W WIEKU DORASTANIA!!!
Chcąc wyglądać jak swoje idolki, gwiazdy filmowe, piosenkarki czy modelki, młode dziewczynki nieraz popadają w zbyt głęboki samokrytycyzm. Od poszukiwań nowych diet, przez głodówkę doprowadzają się do choroby, a aż w 10% przypadkach do śmierci. Lekarze oraz nauczyciele (rodzice zawsze dowiadują sie ostatni) biją na alarm!!
Nie ma statystyk dotyczących chorujących na anoreksję. Prowadzone są jedynie badania wśród małych grup nastolatek, z których wynika, że problem dotyczy 2% wszystkich dziewcząt w wieku od 12 do 18 lat. A dodatkowo 4% z nich ma wstępne objawy choroby. Oznacza to, że w każdym gimnazjum i liceum na 100 uczennic przynajmniej dwie mają problemy z tą chorobą, a cztery mają jej początki!! Tak więc każdy z nas musiał mijać na szkolnym korytarzu ofiarę tej strasznej choroby.
Według profesora Andrzeja Rajewskiego, kierownika Katedry Psychiatrii oraz Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Akademii Medycznej w Poznaniu, chorobie sprzyja właśnie wiek dojrzewania: - Anoreksja wiąże się z niezadowoleniem z własnego wyglądu i z okresem dojrzewania. W tym czasie rozwój nie jest równomierny.Rozwój choroby zazwyczaj powoduje uraz psychiczny wywołany krytycznym spojrzeniem na siebie, po porównaniu się np. z modelką czy gwiazdą, albo kąśliwą uwagą kolegów czy kogoś z rodziny. - Do choroby może prowadzić także nadmierna ambicja, choć wiadomo, że nie każdy, kto ma aspiracje, zacznie się chorobliwie odchudzać.
Pewne jest, że choroba niszczy zdrowie psychiczne oraz fizyczne. Tym gorzej, że często młode dziewczyny nie zdają sobie sprawy z ogromu problemu. Przecież ta choroba również zabija!
By przestrzec przed anoreksja, pokazać jej fatalne skutki oraz skłonić do terapii, prowadzone są różne kampanie przeciw anoreksji. Ostatnio głośno było o kampanii modelki i aktorki, Izabel Caro, która od lat choruje na tę chorobę.
Oto fragment programu "Dzien dobry TVN", który podejmuje temat anoreksji.OBEJRZYJCIE!!!
wtorek, 18 grudnia 2007
Czy harcerstwo ma jakieś negatywne aspekty?
Od razu przyznam, że w tym temacie nie mogę byc całkowicie obiektywna, gdyż do harcerstwa należę już 10 lat, a skoro tak długo "coś" mnie tam trzyma tzn., że raczej widzę pozytywny wpływ jaki ono na mnie wywiera. Niemniej jednak chciałabym zwrócic uwagę na parę negatywnych aspektów, które mogą (ale oczywiście nie muszą:P) się pojawic.
Na początek odwołam się do znanej wszystkim i obowiązującą niemal w każdej dziedzinie zasadzie, że "co za dużo, to niezdrowo". Wiadomo, gdy młody człowiek jest zafascynowany nową ideą, ciekawą aktywnością czy niedawno poznanymi ludźmi, to pragnie spędzac z nimi jak najwięcej czasu. Z tego powodu może zaniedbywac relacje w rodzinie czy z dawnymi przyjaciółmi albo nie skupiac się na obowiązkach szkolnych. Myślę jednak, że to nie jest "wina" samego harcerstwa jako ruchu. Ważne aby taki młody człowiek miał mądrego drużynowego, który wytłumaczy mu, że harcerstwo to nie całe życie, a bycie harcerzem oznacza nie tylko ubieranie muduru, ale też konkretną postawę, zgodnie z którą zaniedbywanie obowiązków domowych czy szkolnych nie jest dobre.
Kolejnym zagrożeniem może byc poczucie wyższości nad innymi ludźmi połączone z zamknięciem się w tylko harcerskim gronie znajomych. Taka osoba może uważac, że "nieharcerze" są bezwartościowi i nie warto zawierac z nimi znajomości. A przecież bycie lub "nie bycie" harcerzem nie jest miarą człowieka.
Można też spotkac sie z harcerzami, którzy bardzo restrykcyjnie podchodzą do 10. punktu prawa harcerskiego, który mówi m.in o zakazie picia alkoholu i palenia tytoniu. Oczywiście jeżeli wymagają tego od siebie, to nie ma w tym nic złego, ale jeżeli zaczynają patrzyc na kolegów i koleżanki przez podejście do używek i z zasady skreślac tych "pijących i palących", to mamy już do czynienia z wypaczeniem harcerskich idei.
Więcej już straszyc nie będe, bo wierzę, że opisane przeze mnie przypadki są sporadyczne. Nie mogłam jednak ominąc tego tematu, ponieważ medal ma zawsze dwie strony i nie byłabym w pełni szczera pokazując tylko tę dobrą.
Na początek odwołam się do znanej wszystkim i obowiązującą niemal w każdej dziedzinie zasadzie, że "co za dużo, to niezdrowo". Wiadomo, gdy młody człowiek jest zafascynowany nową ideą, ciekawą aktywnością czy niedawno poznanymi ludźmi, to pragnie spędzac z nimi jak najwięcej czasu. Z tego powodu może zaniedbywac relacje w rodzinie czy z dawnymi przyjaciółmi albo nie skupiac się na obowiązkach szkolnych. Myślę jednak, że to nie jest "wina" samego harcerstwa jako ruchu. Ważne aby taki młody człowiek miał mądrego drużynowego, który wytłumaczy mu, że harcerstwo to nie całe życie, a bycie harcerzem oznacza nie tylko ubieranie muduru, ale też konkretną postawę, zgodnie z którą zaniedbywanie obowiązków domowych czy szkolnych nie jest dobre.
Kolejnym zagrożeniem może byc poczucie wyższości nad innymi ludźmi połączone z zamknięciem się w tylko harcerskim gronie znajomych. Taka osoba może uważac, że "nieharcerze" są bezwartościowi i nie warto zawierac z nimi znajomości. A przecież bycie lub "nie bycie" harcerzem nie jest miarą człowieka.
Można też spotkac sie z harcerzami, którzy bardzo restrykcyjnie podchodzą do 10. punktu prawa harcerskiego, który mówi m.in o zakazie picia alkoholu i palenia tytoniu. Oczywiście jeżeli wymagają tego od siebie, to nie ma w tym nic złego, ale jeżeli zaczynają patrzyc na kolegów i koleżanki przez podejście do używek i z zasady skreślac tych "pijących i palących", to mamy już do czynienia z wypaczeniem harcerskich idei.
Więcej już straszyc nie będe, bo wierzę, że opisane przeze mnie przypadki są sporadyczne. Nie mogłam jednak ominąc tego tematu, ponieważ medal ma zawsze dwie strony i nie byłabym w pełni szczera pokazując tylko tę dobrą.
Dzieci neo - part 2
Ostatnio dostałam linka z bardzo ciekawej strony internetowej, która organizuje akcje "Nie Dzieciom neo". Pewnie wielu z was się zastanawia: o co dokładnie chodzi z tymi dziećmi neo? Kto to jest?
"Jest to dziecko, które dostało w prezencie od rodziców łącze internetowe w promocji (lub bez) i atakuje fora oraz grupy dyskusyjne nie mając najmniejszego pojęcia o podstawowych zasadach czy netykiecie. Podobnie jak Neo w filmie Matrix, one również mają swój wirtualny świat, często zastępujący im prawdziwy. Kilka lat temu Internet był słabo dostępny, a modemy były kosztownym przywilejem, stąd z Internetu korzystali Ci, którzy go bardziej potrzebowali (ciężko wyobrazić sobie dyskusję na forum licząc się z każdym impulsem). Ekspansja wielu tanich łącz w kraju uczyniła go łatwiej dostępnym, stąd też rodzice fundowali je swoim pociechom "do nauki", a dzieci niemające pojęcia o Internecie zalały go falą bezsensu i dużą dozą bezmyślności. Dzieckiem neo może być każdy. Może to być również użytkownik łącza z kablówki, łącza radiowego, DSL, popularnej 'osiedlówki' lub jeszcze innego. Jeśli nie pozostajesz w zgodzie z netykietą, to niezależnie co używasz - będziesz trollem."
Można tutaj się sprzeczać. Przecież każdy może przecież korzystać z internetu!!
"Tak, o ile nie szkodzi innym. Osoba wpadająca na forum, "bo gra nie działa" natychmiast pisze wątek, zapominając o przeczytaniu obowiązującego regulaminu czy sprawdzeniu w wyszukiwarce, czy nie było już takie pytanie, nie jest mile widziana i o ile kontynuuje swój destrukcyjny proceder zyskuje miano trolla. Określenie troll jest bardzo rozległe i uznawane za obraźliwe. Dziecko neo jest jego synonimem, bliższym polskim realiom."
Oto link do tej strony:
http://dziecineo.prv.pl/
Osobiście uważam, że to bardzo dobry pomysł na stworzenie takiej akcji, wreszcie ktoś naprawdę o tym pomyślał. Na stronce można również odnaleźć jak rozpoznać trolla i jak z nim walczyć.
Kariera animowanego bohatera
Kreskówki od zawsze były są i będą istotną częścią dzieciństwa prawie każdego malucha. To właśnie ci animowani bohaterzy zapełniają w większości wolny czas dzieci. W pewnym stopniu kształtują również psychikę, system wartości, pokazują wzorce zachowań. Mały człowiek naśladując oglądane animowane postaci, nabiera pewnych przyzwyczajeń, formuje własną osobowość. Można pokusić się stwierdzenie, że od tego jakie kreskówki ogląda, zależeć będzie jaką zostanie osobą w dorosłym życiu.
We wstępie (który można ominąć :P) należałoby przedstawić krótką historię. Otóż bajki animowane jak wszystko na tym świecie przechodzi przez proces ewolucji. Co raz to nowe pomysły twórców śmieszą, zaskakują, czasami nawet szokują. Począwszy od pierwszych technik takich jak wycinanki, gdzie animuje się wyciętymi kawałkami papieru z namalowanymi fazami, techniki plastelinowej, w której animator lepi poszczególne fazy ruchu, jak i również techniki lalkowej, skończywszy na bardzo popularnej w dzisiejszych czasach technice 3D, czyli tworzeniu w technologii cyfrowej. Kreskówki mogą mieć formę krótkich, kilkuminutowych scenek, jak i również pełnometrażowych filmów animowanych (pierwszy powstał w 1938 roku w wytwórni Walta Disneya, 3 lata pracy i 2 miliony rysunków dało efekt w postaci "Królewny Śnieżki i Siedmiu Krasnoludków"). W Polsce moda na kreskówki rozpoczęła sie w raz z pojawieniem się kultowego "Koziołka Matołka" i "Bolka i Lolka".
Bolek i Lolek - zapierające dech w piersi przygody 2 chłopców. Przez 23 lata nakręcono ponad 150 odcinków w 10 seriach oraz dwa filmy pełnometrażowe. Serial nadawany w wielu krajach na wszystkich kontynentach i jako jedyny dopuszczony do emisji w Iranie po Rewolucji Islamskiej w 1978 roku.
Osobiście nigdy nie byłam fanką "Bolka i Lolka" i nie widzę nic ciekawego w ich przygodach.
Bajka ta była niezwykle popularna w czasie dzieciństwa pokolenia naszych rodziców, ale nie ma się co dziwi, dużego wyboru to oni nie mieli :]. Jaki wpływ na rozwój dziecka ma ta kreskówka? Myślę, że żeby znaleźć odpowiedź na to pytanie należałoby spojrzeć na ludzi w przedziale wiekowym 55-40 lat. Jeśli Twoim zdaniem istnieje jakiś problem z psychiką Twoich rodziców, możliwe że powodu należałoby szukać właśnie w tej bajce. W dzisiejszych czasach doszukuje się wielu nieprawidłowości, bo kto by pomyślał żeby 2 chłopców spędzało ze sobą tyle czasu i spało w jednym namiocie? :] 
Era Cartoon Network i Jetix - szeroki wachlarz rozmaitości, każde dziecko znajdzie tu coś dla siebie. Począwszy od klasyki gatunki takiej jak "Tom i Jerry", przez "Scooby Doo", "Odlotowe Agentki", "Atomówki", a skończywszy na "Czarodziejkach W.I.T.C.H". Każda animowana 30-minutowa bajka uczy czego innego, raz jest to pozytywny przekaz, innym razem treść jest delikatnie mówiąc niepoprawna. I tak jak np w "Atomówkach" 3 dzielne dziewczynki które poświęciły życie "walce ze złem i występkiem", możliwe że w trochę prymitywny sposób, ale jednak pokazują, że ze zło należy tępić, bo dobro powinno dominować na świecie. Dzieci możliwe, że nie odbierają tego w dosłowny sposób, ale wiedzą, że Atomówki biją potwora bo jest niegrzeczny :P. Inna natomiast jest kreskówka o rodzeństwie "Krowa i Kurczak", główna bohaterka Krowa, która lubi się bawić swoimi wymionami i Kurczak, złośliwe i "trudne dziecko" dla swoich rodziców, czyli 2 par nóg (obszar od pasa w górę nie istnieje w budowie anatomicznej Mamy i Taty :]). Czego możemy dowiedzieć się z tej bajki? Tego np., że bycie złośliwym jest zabawna i przeważnie uchodzi płazem. Pomijając już fakt, że deformuje obraz świata (no bo nie oszukujmy się, animacja nie jest śliczna ;p).
The Simpsons, South Park i Włatcy Móch - z założenia są to "bajeczki dla dorosłych", jednak jak wiadomo teoria czasem jest daleka od praktyki ;], tak więc większość dzieci, gdy mama nie widzi, z chęcią ogląda przygody Barta, Cartmana i Czesia.
Zgodzić się jednak trzeba ze stwierdzeniem, że w porównaniu do 2 pozostałych bajka "The Simpsons" wypada najsłabiej. Oczywiście pod względem przekazywania "niepoprawnych" treści. Pamiętam czasy, gdy była jeszcze emitowana na kanale FoxKids, co prawda nie była mocno niegrzeczna ;] ale nie można było porównać jej do choćby Scoobiego. 
Wątki niejednokrotnie były dwuznaczne, treści bardziej swobodne, a obraz rodziny przedstawiony w sposob nad wyraz ironiczny. Mówiąc natomiast o "Miasteczku South Park" czy naszych rodzimych "Włatcach Móch" nie można nie zwrócić uwagi na wulgaryzmy, wyśmiewanie wszystkiego i wszystkich. Nie będę kłamać i pisać ,że nie przepadam za tymi bajkami, bo je uwielbiam. Pamiętam jednak, że Barta I Cartmana oglądałam już jako 11 czy 12-latka :]. źródła:
poniedziałek, 17 grudnia 2007
Odżywianie
Prawidłowe odżywianie ma istotny wpływ na rozwój młodego człowieka. Niezrównoważona dieta niekorzystnie wpływa na rozwój i zdrowie dziecka, może prowadzić do nadwagi, niedowagi lub nawet chorób takich jak anoreksja.
Dziecko w wieku szkolnym ma zwiększone zapotrzebowanie na energię ze względu na stały rozwój fizyczny, wysiłek umysłowy i dużą aktywność fizyczną, dlatego tak ważne jest by dostarczyć jego organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych (białka, węglowodanów, tłuszczy, witamin, składników mineralnych) oraz zadbać o prawidłową ilość i jakość spożywanych posiłków.
Pani mgr Magdalena Makarewicz-Wujec z Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie podaje pewne zasady, które warto przestrzegać. Oto one:
* Każde dziecko musi mieć rano czas na spokojne zjedzenie śniadania, gdyż jest ono najważniejszym posiłkiem dla rozwijającego się organizmu dziecka. Nie jadanie śniadania grozi obniżeniem poziomu cukru we krwi, co powoduje ospałość, kłopoty z koncentracją, bóle głowy, złe samopoczucie.
* Należy pamiętać o przygotowaniu kanapek do szkoły.
* Codziennie dziecko powinno zjeść lub wypić odpowiednik połowy litra mleka: np. kubeczek jogurtu, do tego plaster żółtego sera, pojemniczek serka homogenizowanego, kubek kefiru.
* Wielkość posiłków i ich wartość energetyczną należy dopasować indywidualnie do każdego dziecka w zależności od jego wieku, apetytu i aktywności fizycznej.
* Obiad powinien być posiłkiem najbogatszym w energię, świeżo przygotowanym, złożonym z dwóch dań. Odgrzewanie obiadów przygotowanych poprzedniego dnia nie powinno być regułą.
* Jeżeli obiad był zjedzony wcześnie, przed kolacją należy podać mały posiłek – podwieczorek. W jego skład mogą wchodzić owoce, w formie surowej lub jako galaretki i kompoty. Dodatkiem mogą być również niewielkie ilości ciasta podane z mlekiem lub jego przetworami takimi jak jogurt.
* Kolacja powinna być najlżejszym posiłkiem. Wskazane byłyby owoce i warzywa.
Piramida żywienia przedstawia częstotliwość spożywania określonej grupy pokarmów. Najwyżej umiejscowione są pokarmy, które powinno spożywać się najrzadziej, a produkty znajdujące się niżej - częściej w ciągu tygodnia.
Codziennie jedz conajmniej pięć porcji produktów zbożowych.
Zawarta w nich skrobia dostarcza energii mięśniom, a błonnik ureguluje pracę jelit.
Cztery porcje warzyw i trzy owoców zaopatrzą Twój organizm w wystarczające ilości witamin i składników mineralnych, a także błonnika.
Dwie szklanki mleka dziennie zapewniają odpowiednią ilość wapnia, a także dużo białka.
Pozostałą ilość potrzebnego białka dostarcza jedna porcja ryby, drobiu, grochu, fasoli lub mięsa.
Zalecane są oleje roślinne i miękkie margaryny.
1. Dbaj o różnorodność spożywanych produktów.
2. Strzeż się nadwagi i otyłości, bądź aktywny ruchowo.
3. Produkty zbożowe powinny być dla Ciebie głównym źródłem kalorii
4. Spożywaj codziennie co najmniej 2 duże szklanki chudego mleka. Mleko można zastąpić jogurtem, kefirem, a częściowo także serem.
5. Mięso spożywaj z umiarem
6. Spożywaj codziennie dużo warzyw i owoców
7. Ograniczaj spożycie tłuszczów, w szczególności zwierzęcych, a także wszelkich produktów zawierających cholesterol.
8. Zachowaj umiar w spożyciu cukru i słodyczy
9. Ograniczaj spożycie soli
10. Unikaj alkoholu
Źródła:
http://www.izz.waw.pl/wwzz/piramida.html
http://www.mackowy.com.pl/health_3.php
Dziecko w wieku szkolnym ma zwiększone zapotrzebowanie na energię ze względu na stały rozwój fizyczny, wysiłek umysłowy i dużą aktywność fizyczną, dlatego tak ważne jest by dostarczyć jego organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych (białka, węglowodanów, tłuszczy, witamin, składników mineralnych) oraz zadbać o prawidłową ilość i jakość spożywanych posiłków.
Pani mgr Magdalena Makarewicz-Wujec z Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie podaje pewne zasady, które warto przestrzegać. Oto one:
* Każde dziecko musi mieć rano czas na spokojne zjedzenie śniadania, gdyż jest ono najważniejszym posiłkiem dla rozwijającego się organizmu dziecka. Nie jadanie śniadania grozi obniżeniem poziomu cukru we krwi, co powoduje ospałość, kłopoty z koncentracją, bóle głowy, złe samopoczucie.
* Należy pamiętać o przygotowaniu kanapek do szkoły.
* Codziennie dziecko powinno zjeść lub wypić odpowiednik połowy litra mleka: np. kubeczek jogurtu, do tego plaster żółtego sera, pojemniczek serka homogenizowanego, kubek kefiru.
* Wielkość posiłków i ich wartość energetyczną należy dopasować indywidualnie do każdego dziecka w zależności od jego wieku, apetytu i aktywności fizycznej.
* Obiad powinien być posiłkiem najbogatszym w energię, świeżo przygotowanym, złożonym z dwóch dań. Odgrzewanie obiadów przygotowanych poprzedniego dnia nie powinno być regułą.
* Jeżeli obiad był zjedzony wcześnie, przed kolacją należy podać mały posiłek – podwieczorek. W jego skład mogą wchodzić owoce, w formie surowej lub jako galaretki i kompoty. Dodatkiem mogą być również niewielkie ilości ciasta podane z mlekiem lub jego przetworami takimi jak jogurt.
* Kolacja powinna być najlżejszym posiłkiem. Wskazane byłyby owoce i warzywa.
Piramida żywienia przedstawia częstotliwość spożywania określonej grupy pokarmów. Najwyżej umiejscowione są pokarmy, które powinno spożywać się najrzadziej, a produkty znajdujące się niżej - częściej w ciągu tygodnia.
Codziennie jedz conajmniej pięć porcji produktów zbożowych.
Zawarta w nich skrobia dostarcza energii mięśniom, a błonnik ureguluje pracę jelit.
Cztery porcje warzyw i trzy owoców zaopatrzą Twój organizm w wystarczające ilości witamin i składników mineralnych, a także błonnika.
Dwie szklanki mleka dziennie zapewniają odpowiednią ilość wapnia, a także dużo białka.
Pozostałą ilość potrzebnego białka dostarcza jedna porcja ryby, drobiu, grochu, fasoli lub mięsa.
Zalecane są oleje roślinne i miękkie margaryny.
1. Dbaj o różnorodność spożywanych produktów.
2. Strzeż się nadwagi i otyłości, bądź aktywny ruchowo.
3. Produkty zbożowe powinny być dla Ciebie głównym źródłem kalorii
4. Spożywaj codziennie co najmniej 2 duże szklanki chudego mleka. Mleko można zastąpić jogurtem, kefirem, a częściowo także serem.
5. Mięso spożywaj z umiarem
6. Spożywaj codziennie dużo warzyw i owoców
7. Ograniczaj spożycie tłuszczów, w szczególności zwierzęcych, a także wszelkich produktów zawierających cholesterol.
8. Zachowaj umiar w spożyciu cukru i słodyczy
9. Ograniczaj spożycie soli
10. Unikaj alkoholu
Źródła:
http://www.izz.waw.pl/wwzz/piramida.html
http://www.mackowy.com.pl/health_3.php
niedziela, 16 grudnia 2007
każdy śpiewać może.... ;)
Jak wiadomo coraz rzadziej można spotkać się z inicjatywą bądź oryginalnymi pomysłami u dzieci i dorosłych. Wydaje mi się że kiedyś dzieci miały o wiele większą wyobraźnie, potrafiły zrobić coś z niczego. Teraz natomiast pomysły zastępują lalki barbie, klocki lego a przede wszystkim komputer i gry. Ciężko nakłonić jest dzieci do grania na jakimś instrumencie, gdyż uważają, że jest to nudne i bez sensu. Ale może ten 5-cio minutowy filmik da coś do myślenia. Oryginalne pomysły jeszcze nie wyginęły :)
A mama zawsze powtarzała: kochanie nie baw się jedzeniem! ;P
A mama zawsze powtarzała: kochanie nie baw się jedzeniem! ;P
środa, 12 grudnia 2007
pokolenie...Dody??
http://www.wrzuta.pl/film/tMcxrcp7xR
Wejdźcie...Zobaczcie...Skomentujcie
...Dla mnie wygląda to żałośnie i choć pamiętam jeszcze lata dzieciństwa, kiedy to byłam mega fanką Spice Girls i i kiedy to wśród koleżanek modne było żeby każda naśladowała jedną z członkiń zespołu, to żadna z nas nie zachowywała się w ten sposób. Razem śpiewałyśmy, tańczyłyśmy, robiłyśmy to co wydawało nam się, że robią Spicetki, ale nie zachowywałyśmy się w taki ordynarny, godny pożałowania sposób.
Jasne jest, że Doda stała się wzorem dla wielu małych dziewczynek, a dla nastoletnich chłopców pewnie jest ideałem kobiety. Pomijam uwagi dotyczące ubioru, bo tak się przecież kreuje gwiazdę:P, ale zachowanie i język Dodzi pozostawiają wiele do życzenia. Razi agresją, wulgarnym słownictwem, chamstwem, zupełnym brakiem kultury.
Moim skromnym zdaniem nie rodzi to wcale sympatii, ja w każdym razie słuchać tego, jak mówi znieść nie mogę. Do tego jakim wzorem dla małych dziewczynek może być kobieta, która nieustannie przeklina, gada o seksie i występuje w rozbieranych sesjach. Uważam, że ma ona prezencję nie wielkiej gwiazdy, ale prostaczki z podobno wysokim IQ. Przydałoby się trochę więcej kultury, bo dzieci i młodzież identyfikują się często ze swoimi idolami, przyswajając sobie ich zachowania i potem tego są takie rezultaty jak na wyżej załączonym filmie.
Dodam, że zdaję sobie sprawę z tego, że muzyka Dody i cały ten jej kiepski image nie jest kierowany do dzieciaków, no ale tak się dzieje, że jej odbiorcami są właśnie dzieci. Czy ten fakt nie mógłby choć trochę zmienić jej zachowania?? One nie tylko słuchają jej płyt, ale również śledzą np. każdy jej występ w telewizji, a kulturą w swoich występach Doda nie grzeszy.
Wejdźcie...Zobaczcie...Skomentujcie
...Dla mnie wygląda to żałośnie i choć pamiętam jeszcze lata dzieciństwa, kiedy to byłam mega fanką Spice Girls i i kiedy to wśród koleżanek modne było żeby każda naśladowała jedną z członkiń zespołu, to żadna z nas nie zachowywała się w ten sposób. Razem śpiewałyśmy, tańczyłyśmy, robiłyśmy to co wydawało nam się, że robią Spicetki, ale nie zachowywałyśmy się w taki ordynarny, godny pożałowania sposób.
Jasne jest, że Doda stała się wzorem dla wielu małych dziewczynek, a dla nastoletnich chłopców pewnie jest ideałem kobiety. Pomijam uwagi dotyczące ubioru, bo tak się przecież kreuje gwiazdę:P, ale zachowanie i język Dodzi pozostawiają wiele do życzenia. Razi agresją, wulgarnym słownictwem, chamstwem, zupełnym brakiem kultury.
Moim skromnym zdaniem nie rodzi to wcale sympatii, ja w każdym razie słuchać tego, jak mówi znieść nie mogę. Do tego jakim wzorem dla małych dziewczynek może być kobieta, która nieustannie przeklina, gada o seksie i występuje w rozbieranych sesjach. Uważam, że ma ona prezencję nie wielkiej gwiazdy, ale prostaczki z podobno wysokim IQ. Przydałoby się trochę więcej kultury, bo dzieci i młodzież identyfikują się często ze swoimi idolami, przyswajając sobie ich zachowania i potem tego są takie rezultaty jak na wyżej załączonym filmie.
Dodam, że zdaję sobie sprawę z tego, że muzyka Dody i cały ten jej kiepski image nie jest kierowany do dzieciaków, no ale tak się dzieje, że jej odbiorcami są właśnie dzieci. Czy ten fakt nie mógłby choć trochę zmienić jej zachowania?? One nie tylko słuchają jej płyt, ale również śledzą np. każdy jej występ w telewizji, a kulturą w swoich występach Doda nie grzeszy.
Harcerstwo a relacje międzyludzkie
Pisałam już o wpływie harcerstwa na budowanie systemu wartości młodego człowieka oraz poszerzanie jego wiedzy na różnorodne tematy. Dzisiaj chciałabym zająć się niemniej ważnym aspektem skautingu jakim jest mozliwość nawiazywania znajomości, przyjaźni oraz rozwijania umiejętności współpracy w grupie.
Bardzo korzystnym rozwiazaniem w harcerstwie jest system zastępowych, który polega na podziale na małe grupy - zastępy. Kilka zastępów tworzy drużynę, drużyny - hufce, natomiast hufce chorągwie, które mniej więcej pokrywają się z terenem wojewóctw. Dzięki takiemy podziałowi już 13-14 letnie dzieciaki mogą sprawdzić się w roli lidera grupy i poczuć się odpowiedzialnym za innych.
Ważne jest też, że poprzez wspólne przeżycia, wyjazdy tworzą się przyjaźnie nawet na całe życie, a już na pewno ich żywotność jest dłuższa niż czas przynależności do harcerstwa. Niejedną książke już napisano na ten temat, każdy z nas chyba słyszał o "Czarnych Stopach".
Myślę, że ludzie, których w harcerstwie się poznaje to naprawdę jedna z najcenniejszych rzeczy, które można wynieść z tego ruchu.
Bardzo korzystnym rozwiazaniem w harcerstwie jest system zastępowych, który polega na podziale na małe grupy - zastępy. Kilka zastępów tworzy drużynę, drużyny - hufce, natomiast hufce chorągwie, które mniej więcej pokrywają się z terenem wojewóctw. Dzięki takiemy podziałowi już 13-14 letnie dzieciaki mogą sprawdzić się w roli lidera grupy i poczuć się odpowiedzialnym za innych.
Ważne jest też, że poprzez wspólne przeżycia, wyjazdy tworzą się przyjaźnie nawet na całe życie, a już na pewno ich żywotność jest dłuższa niż czas przynależności do harcerstwa. Niejedną książke już napisano na ten temat, każdy z nas chyba słyszał o "Czarnych Stopach".
Myślę, że ludzie, których w harcerstwie się poznaje to naprawdę jedna z najcenniejszych rzeczy, które można wynieść z tego ruchu.
wtorek, 11 grudnia 2007
Jeden z wielu stereotypów....
......satanizm. Wielu ludzi uważa satanistów jako wcielenie zła, jako ludzi którzy zabijają, odprawiają czarne msze na które szukają dziewic itd. Można rozróżnić szatanistów (pseudosataniści) i satanistów. Ci pierwsi przeważnie wierzą w szatana, rozwalają nagrobki, gwałcą koty na podwórku (można raczej powiedzieć że są psychicznie chorzy), natomiast Ci drudzy mają swoją nie religie, ale filozofie, jest to głównie idea nieograniczonej (także wolnością innych) wolności własnej osoby; jeżeli ma elementy kultu, nie mają one elementów składania ofiar z niewinnych zwierząt czy dzieci ku czci Szatana, jak to bywa w praktykach pseudosatanistycznych. Satanista za jedynego Pana uważa samego siebie, odrzucając Boga. Swoją filozofię i życie opiera na inteligencji, własnym rozumie i racjonalności. Satanizm uznaje magię i okultyzm, jako nie wyjaśnione (jeszcze - wg doktryny) przez naukę zjawiska związane z umysłem. W praktyce z uwagi na brak bóstwa satanizm przypomina odmianę ateizmu niż inną religię. W satanizmie nie istnieje pojęcie nieba i piekła, nie ma życia po śmierci, liczy się tylko tu i teraz. Szatan również nie jest traktowany jako duchowy przywódca i mentor. Diabeł symbolizuje jedynie opozycję w stosunku do chrześcijańskich wartości i systemu moralnego. Szatan ma reprezentować zaspokojenie żądz, nieskalaną mądrość, pełnię życia i odpowiedzialność. Nie nawołuje do torturowania zwierząt, gwałtów i morderstw. Niestety cały czas możemy spotkać się ze stereotypami jeden z nich na pewno kreują media np. w gazecie dla młodych ludzi BRAVO. Oto jedna z fotostory która ukazuje satanistów. I przez to dzieci i młodzież mają błędne pojęcie na temat tej hmm.. jak to określić.. filozofii.
http://www.frazpc.pl/b/95847
Portal internetowy katolik.pl donosi, że „Sataniści zasadniczo mają tendencję, aby wybierać bardzo młode dzieci i niemowlęta, i poddawać je torturom w imię Szatana.” Biblia Satanistyczna przyznaje, że od stuleci „propagatorzy prawości pletli takie bzdury”, a ludzie bezkrytycznie w to wierzyli. Satanista nigdy nie mógłby złożyć ofiary z dziecka, ani zwierzęcia, bo uważa je za coś boskiego.
Naprawdę nie rozumiem dlaczego ludzie mają takie głupie podejście do satanistów. Najczęściej nic o nich nie wiedzą, a gadają, wymyślają niestworzone historie. Największe brednie na temat satanistów wypowiadają katolicy. Artykuł: http://www.satan.pl/top.php?id=901
Ludzie naprawdę najpierw się zastanówcie a potem gadajcie.
http://www.frazpc.pl/b/95847
Portal internetowy katolik.pl donosi, że „Sataniści zasadniczo mają tendencję, aby wybierać bardzo młode dzieci i niemowlęta, i poddawać je torturom w imię Szatana.” Biblia Satanistyczna przyznaje, że od stuleci „propagatorzy prawości pletli takie bzdury”, a ludzie bezkrytycznie w to wierzyli. Satanista nigdy nie mógłby złożyć ofiary z dziecka, ani zwierzęcia, bo uważa je za coś boskiego.
Naprawdę nie rozumiem dlaczego ludzie mają takie głupie podejście do satanistów. Najczęściej nic o nich nie wiedzą, a gadają, wymyślają niestworzone historie. Największe brednie na temat satanistów wypowiadają katolicy. Artykuł: http://www.satan.pl/top.php?id=901
Ludzie naprawdę najpierw się zastanówcie a potem gadajcie.
Potter dobry, Potter zły
Przygody młodego czarodzieja opisane siedmiotomowej sadze zachwyciły miliony czytelników, zarówno dzieci, młodzież jak i dorosłych. Przetłumaczona na 48 języków, stała się światowym bestsellerem.
Wraz z rosnącą popularnością, zaczęły się również pojawiać głosy sprzeciwu dla książek pani Rowling. Autorka cyklu była oskarżana nawet o szerzenie okultyzmu, a jedna ze scen z IV tomu porównywana jest z rytualnym obrzędem satanistycznym. Pojawiło się wiele niepochlebnych opinii, oskarżających o destrukcyjny wpływ na psychikę dzieci. Wg lekarzy i wielu rodziców, magiczny świat Harry'go Pottera jest przygnębiający, pełen scen przemocy i strasznych obrazów. Więcej w nich zła aniżeli dobra. Wspaniałe wartości, takie jak miłość, przyjaźń czy lojalność zatarte są ogromem nienawiści i agresji. A natężenie takich negatywnych bodźców może być dla dziecka szkodliwe, przekraczać jego wytrzymałość.
Przyznaję, że złych przykładów jakie daje bohater sagi jest wiele, np. nieustanne kłamstwa, podburzanie autorytetu nauczycieli, nieprzestrzeganie jakichkolwiek regulaminów(po prostu samowolka). Dodatkowo obrazy tortur czy śmierci na pewno pozytywnego wpływu nie mają. Ale od tego są rodzice, by przede wszystkim dostosować literaturę do wieku swojego dziecka. Sama przeczytałam "Harry'ego" i myślę, że każdą kolejną część cyklu należy czytać z wiekiem. Nie należy dziecku serwować wszystkich tomów, bo wielu rzeczy (choćby śmierci bohaterów), problemów nie będzie w stanie zrozumieć i wtedy właśnie rozchwianie emocjonalne gwarantowane.
Pomijam już poziom literatury jaki prezentuje "Harry Potter", ale jednak fenomenem jest to, że po tę książkę sięgnęło mnóstwo dzieci, które nigdy wcześniej z własnej woli nic nie przeczytały.
Jego magiczny świat to mimo wszystko świat walki dobra ze złem, gdzie dobro w końcu zwycięża. To taka współczesna bajka, zawierająca gro morałów.
Wraz z rosnącą popularnością, zaczęły się również pojawiać głosy sprzeciwu dla książek pani Rowling. Autorka cyklu była oskarżana nawet o szerzenie okultyzmu, a jedna ze scen z IV tomu porównywana jest z rytualnym obrzędem satanistycznym. Pojawiło się wiele niepochlebnych opinii, oskarżających o destrukcyjny wpływ na psychikę dzieci. Wg lekarzy i wielu rodziców, magiczny świat Harry'go Pottera jest przygnębiający, pełen scen przemocy i strasznych obrazów. Więcej w nich zła aniżeli dobra. Wspaniałe wartości, takie jak miłość, przyjaźń czy lojalność zatarte są ogromem nienawiści i agresji. A natężenie takich negatywnych bodźców może być dla dziecka szkodliwe, przekraczać jego wytrzymałość.
Przyznaję, że złych przykładów jakie daje bohater sagi jest wiele, np. nieustanne kłamstwa, podburzanie autorytetu nauczycieli, nieprzestrzeganie jakichkolwiek regulaminów(po prostu samowolka). Dodatkowo obrazy tortur czy śmierci na pewno pozytywnego wpływu nie mają. Ale od tego są rodzice, by przede wszystkim dostosować literaturę do wieku swojego dziecka. Sama przeczytałam "Harry'ego" i myślę, że każdą kolejną część cyklu należy czytać z wiekiem. Nie należy dziecku serwować wszystkich tomów, bo wielu rzeczy (choćby śmierci bohaterów), problemów nie będzie w stanie zrozumieć i wtedy właśnie rozchwianie emocjonalne gwarantowane.
Pomijam już poziom literatury jaki prezentuje "Harry Potter", ale jednak fenomenem jest to, że po tę książkę sięgnęło mnóstwo dzieci, które nigdy wcześniej z własnej woli nic nie przeczytały.
Jego magiczny świat to mimo wszystko świat walki dobra ze złem, gdzie dobro w końcu zwycięża. To taka współczesna bajka, zawierająca gro morałów.
poniedziałek, 10 grudnia 2007
Niepozytywne aspekty machanie mieczem
Tak, na pewno zastanawialiście się : czy kiedyś ktoś uciął sobie palec walcząc mieczem? No, po prawdzie mówiąc - tak. Równie dobrze jednak można wybić komuś zęby trenując karate albo nabawić się hiperwentylacji gdy się pływa na basenie.
Po to jednak należy się do drużyny, i uczy się walczyć pod okiem zawodowców, żeby uniknąć tego typu wypadków.
Podstawowym zabezpieczeniem podczas treningu i prawdziwej walki są rękawice, najlepiej kolcze, by uniknąć kontuzji palców, które to kontuzje zdarzają się zdecydowanie najczęściej. Drugim ważnym elementem zabezpieczającym jest hełm. Nikt poważny nie wyjdzie do bitwy bez hełmu, to powie Wam każdy znający się na rzeczy. Najlepiej żeby wyglądał na historyczny, a najlepiej by był historyczny. Ten pierwszy można przerobić z drobną pomocą spawarki z hełmu wojskowego, drugi zaś można nabyć u kowala. Skąd wziąć kowala w XXI wieku? To wcale nie takie trudne, a jeśli ktoś nie ma zielonego pojecia gdzie szukać, polecam Allegro.pl, gdzie ogłasza się wielu kowali nie tylko artystycznych;) Korpus zabezpiecza się kolczugą, czyli zbroją zrobioną z połączonych ze sobą w specjalny sposób małych metalowych kółek. Pod kolczugę wkładamy przeszywanicę, czyli gruby, miękki kaftan amortyzujący ciosy. Tak ubrani możemy wyjść do nawet największej bitwy. Ci, którzy tego nie przestrzegają i wychodzą do bitwy "na gołej klacie" mają za swoje;)
Sporą ujmą dla drużyn Słowian i Wikingów, oraz dla bractw rycerskich, są czujący się świetnie w ich szeregach nacjonaliści, naziści i inni ksenofobi, którzy na codzień głoszą hasła typu "Polska dla Polaków". (A ziemia dla ziemniaków:P- przyp. mój) Niestety niektórzy po porstu nie umieją odróżnić Słowian z X wieku od tych uważających sie za "Słowian" w wieku XXI.
Wypadków śmiertelnych było w historii odtwórstwa historycznego kilka(w ciągu kilkunastu lat) - a to ktoś absurdalnie nierozważny zajrzał w głąb bombardy, gdy tej, załadowanej, właśnie dopalał się lont, albo, jak już wspominałam, ktoś udawał chojraka na bitwie i rzucił się w tłum wojów uzbrojonych po zęby świecąc nagą klatka piersiową.
Jak już wspominałam - w każdym sporcie nierozważnych może spotkać nieszczęście, więc będąc w drużynie lepiej słuchać się przełożonego, jako że skutki nieposłuszeństwa mogą być poważne.
Po to jednak należy się do drużyny, i uczy się walczyć pod okiem zawodowców, żeby uniknąć tego typu wypadków.
Podstawowym zabezpieczeniem podczas treningu i prawdziwej walki są rękawice, najlepiej kolcze, by uniknąć kontuzji palców, które to kontuzje zdarzają się zdecydowanie najczęściej. Drugim ważnym elementem zabezpieczającym jest hełm. Nikt poważny nie wyjdzie do bitwy bez hełmu, to powie Wam każdy znający się na rzeczy. Najlepiej żeby wyglądał na historyczny, a najlepiej by był historyczny. Ten pierwszy można przerobić z drobną pomocą spawarki z hełmu wojskowego, drugi zaś można nabyć u kowala. Skąd wziąć kowala w XXI wieku? To wcale nie takie trudne, a jeśli ktoś nie ma zielonego pojecia gdzie szukać, polecam Allegro.pl, gdzie ogłasza się wielu kowali nie tylko artystycznych;) Korpus zabezpiecza się kolczugą, czyli zbroją zrobioną z połączonych ze sobą w specjalny sposób małych metalowych kółek. Pod kolczugę wkładamy przeszywanicę, czyli gruby, miękki kaftan amortyzujący ciosy. Tak ubrani możemy wyjść do nawet największej bitwy. Ci, którzy tego nie przestrzegają i wychodzą do bitwy "na gołej klacie" mają za swoje;)
Sporą ujmą dla drużyn Słowian i Wikingów, oraz dla bractw rycerskich, są czujący się świetnie w ich szeregach nacjonaliści, naziści i inni ksenofobi, którzy na codzień głoszą hasła typu "Polska dla Polaków". (A ziemia dla ziemniaków:P- przyp. mój) Niestety niektórzy po porstu nie umieją odróżnić Słowian z X wieku od tych uważających sie za "Słowian" w wieku XXI.
Wypadków śmiertelnych było w historii odtwórstwa historycznego kilka(w ciągu kilkunastu lat) - a to ktoś absurdalnie nierozważny zajrzał w głąb bombardy, gdy tej, załadowanej, właśnie dopalał się lont, albo, jak już wspominałam, ktoś udawał chojraka na bitwie i rzucił się w tłum wojów uzbrojonych po zęby świecąc nagą klatka piersiową.
Jak już wspominałam - w każdym sporcie nierozważnych może spotkać nieszczęście, więc będąc w drużynie lepiej słuchać się przełożonego, jako że skutki nieposłuszeństwa mogą być poważne.
środa, 5 grudnia 2007
Czy wie co je?
Pragnę zająć się wpływem reklam na odżywianie młodego człowieka. Dzieci najczęściej ulegają reklamom, przez co często nie wyobrażają sobie dnia bez ulubionego batonika, czipsów czy innych przekąsek. Wszystko jest w porządku, jeśli dziecko nie przesadza z tego rodzaju żywnością. Przy niezrownoważonej diecie i zwiększonym spożyciu niezdrowych przekąsek najczęściej dochodzi do nadwagi, próchnicy, czy innych problemów zdrowotnych. Rodzice powinni zapewnić dziecku kanapki do szkoły, jakiś napój niegazowany (może nawet herbatę) i jakiś owoc oraz ograniczyć spożywanie niezdrowych przekąsek.
Moim zdaniem powinno być więcej reklam zachęcających dziecko np. do zjedzenia jabłka, chociaż wiem że to mało prawdopodobne.
Twórcy reklam powinni wziąć przykład z kampanii reklamowej, która odniosła ogromny sukces.
Obejrzycie, czy to nie jest zachęcające? :)
Moim zdaniem powinno być więcej reklam zachęcających dziecko np. do zjedzenia jabłka, chociaż wiem że to mało prawdopodobne.
Twórcy reklam powinni wziąć przykład z kampanii reklamowej, która odniosła ogromny sukces.
Obejrzycie, czy to nie jest zachęcające? :)
Dzieci i książki...
Myślę, że każdy z nas zdaje sobie sprawę z tego, że literatura ma ogromny wpływ na rozwój dziecka. Czytanie książek wspomaga szybki rozwój mowy i myślenia, rozwija aktywność poznawczą i zabawową. W młodym wieku dzieci posiadają wielką skłonność do naśladownictwa oraz identyfikowania się z postaciami ,co ułatwia im poznanie i przeżywanie świata. Pod wpływem literatury dziecko uczy się kochać, współczuć, podziwiać odwagę i męstwo oraz potępiać przejawiające się zło.
Baśnie i powieści spełniają ważną rolę edukacyjną. Zachęcają do czytania poprzez kreację wyimaginowanego świats, pełenego czarów, magicznych zaklęć, dobrych wróżek i złych czarodziejów. Poprzez takie symbole uczy moralności oraz fundamentalnych prawd o świecie.
Dzieci potrzebują przede wszystkim silnych wzorców, ponieważ potrzeba czytania książek nie jest u nich naturalna. To rodzice powinni pełnić główną rolę w zapoznaniu swoich pociech z literaturą.
Nie bez powodu od kilku lat trwa akcja "Czytania dzieciom". Na stronie fundacji ABCXXI możemy przczytać:
„Czytanie niemowlęciu stymuluje jego umysł i buduje skojarzenie czytania
z przyjemnością, czytanie na głos kilkulatkowi pozwala mu zrozumieć siebie i świat, wspólne
czytanie z nastolatkiem pozwala zachować lub odbudować więź i pomaga mu w pokonaniu
wielu problemów wieku dorastania. Także dzieci niepełnosprawne dzięki głośnemu czytaniu
znacznie lepiej się rozwijają” (źródło: http://www.calapolskaczytadzieciom.pl/).
Osobiście uważam, że czytanie książek dzieciom i przez dzieci ma na nich zbawienny wpływ. Rozwija, uczy a nawet bawi. Mnie nikt nie czytał książek w dzieciństwie, więc przerabianie lektur w szkole było dla mnie gehenną. Dopiero po latach odkryłam cudowną magię książek.
Badania CBOS na temat czytania dzieciom książęk:
http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2007/K_132_07.PDF
Dodatkowo zamieszczam krótką ankietę:)
Baśnie i powieści spełniają ważną rolę edukacyjną. Zachęcają do czytania poprzez kreację wyimaginowanego świats, pełenego czarów, magicznych zaklęć, dobrych wróżek i złych czarodziejów. Poprzez takie symbole uczy moralności oraz fundamentalnych prawd o świecie.
Dzieci potrzebują przede wszystkim silnych wzorców, ponieważ potrzeba czytania książek nie jest u nich naturalna. To rodzice powinni pełnić główną rolę w zapoznaniu swoich pociech z literaturą.
Nie bez powodu od kilku lat trwa akcja "Czytania dzieciom". Na stronie fundacji ABCXXI możemy przczytać:
„Czytanie niemowlęciu stymuluje jego umysł i buduje skojarzenie czytania
z przyjemnością, czytanie na głos kilkulatkowi pozwala mu zrozumieć siebie i świat, wspólne
czytanie z nastolatkiem pozwala zachować lub odbudować więź i pomaga mu w pokonaniu
wielu problemów wieku dorastania. Także dzieci niepełnosprawne dzięki głośnemu czytaniu
znacznie lepiej się rozwijają” (źródło: http://www.calapolskaczytadzieciom.pl/).
Osobiście uważam, że czytanie książek dzieciom i przez dzieci ma na nich zbawienny wpływ. Rozwija, uczy a nawet bawi. Mnie nikt nie czytał książek w dzieciństwie, więc przerabianie lektur w szkole było dla mnie gehenną. Dopiero po latach odkryłam cudowną magię książek.
Badania CBOS na temat czytania dzieciom książęk:
http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2007/K_132_07.PDF
Dodatkowo zamieszczam krótką ankietę:)
BRAVO+EMO=modne dziecko ;]
Szczerze powiedziawszy dziwi mnie, że nikt nie poruszył jeszcze tego niezaprzeczalnie istotnego tematu, na który można by rozpisywać się w nieskończoność. Ja postaram zmieścić się w 1 krótkim poście.
Z założenia miało to być czasopismo dla młodzieży starszej, czytelnikami są jednak dzieci w wieku 11-15 lat. I wszystko byłoby ok, gdyby zamieszczano tu same plotki na temat gwiazd, nowości muzyczne itd. Redaktorzy "Bravo" stwierdzili najwidoczniej, że to im jednak nie wystarcza odnaleźli w sobie poczucie obowiązku formowania psychiki i osobowości swoich czytelników. Jak to robią? Moim zdaniem nieudolnie.
Pchnięta ciekawością jak zmieniło się przez te minione lata, odkąd po raz ostatni miałam "Bravo" w ręku, sama kupiłam jeden numer w październiku. Nie znalazłam tam już słynnego działu "Mój pierwszy raz". Za to moją uwagę zwrócił usilnie promowany styl EMO (do gazety dołączone były nawet fantastyczne gratisy: EMO-naklejki i EMO-zawieszka na szyję). I jakoś nie mogę dopatrzeć się tu indywidualności, bo jeśli redaktorzy chcą pragną kreować młode osobowości, to styl EMO niestety kompletnie temu nie służy.
Nie ma znaczenia czy jesteś dziewczynka czy chłopczykiem. Czarna kredka do oczu to podstawa.
A oto krótka definicja zaczerpnięta z Wikipedii "niekiedy sami emo definiują styl i cechy osobowościowe członków tej subkultury". Według nich, prawdziwy emo pozostaje w harmonii ze swoimi emocjami (co może skutkować płaczem lub jawnie uzewnętrznianym entuzjazmem), jest czuły, znaczna część emo potrafi wyrażać swoje uczucia przez poezję i śpiew. Zwiększone poszanowanie dla uczuć pozostawia łatwy do zaobserwowania efekt miłego usposobienia u większości emo. Niektórzy emo dokonują niegroźnych dla zdrowia samookaleczeń, aby wyzwolić fizyczny ból mający w efekcie emisji beta-endorfin działanie uspokajające. Towarzyszący temu stan ma też być wykorzystywany w akcie twórczym przez poetów."
W dzisiejszych czasach jest to jednak jedynie modny nurt, chyba mogę tak to nazwać, kulturowy. Bo dziecko w wieku 13 lat nie jest w stanie zrozumieć tej nietypowej ideologii łączącej się z EMO. Wszystko co robi wynika raczej z obowiązujących standardów, a nie przekonań.
Ktoś mógłby posadzić mnie o naśmiewanie się ze stylu EMO i miałby całkowitą rację. Bo dla mnie 14-latek przesadnie wymalowany, z wystylizowaną czarno-różową fryzurą, należy ewidentnie nazwać "przegięciem pały".
Poniżej zamieszczam link do foto opowieści zaczerpniętej z "Bravo". Miłej lektury ;)
wtorek, 4 grudnia 2007
Zajęcia sportowe.
Sport pełni bardzo ważna role w życiu młodego człowieka. Uczy dyscypliny, pomaga uwolnić nadmiar energii czy tez agresje w kreatywny i na ogół bezpieczny sposób, pomaga tez utrzymać dobry stan zdrowia. Myśląc o sporcie większość ludzi myśli o Piłce nożnej czy tez koszykówce jednak możliwosci są niemal nieograniczone. Każdy młody człowiek chcący rozpocząć uprawianie jakiegoś sportu powinien wybrać ten który wydaje mu się najciekawszy, oraz odpowiada jego temperamentowi.
Bardzo dobrym pomysłem jest uprawianie sportów drużynowych. Z reguły nie wymagają dużego nakładu finansowego, a przynoszą wiele satysfakcji i co najważniejsze w kwestii wychowania, uczą pracy w grupie. Istnieje bardzo wiele klubów, amatorskich, profesjonalnych, płatnych i darmowych. Wiele szkół organizuje również zajęcia pozalekcyjne polegające na trenowaniu wybranego sportu. W ostatnich latach poza standardowymi dyscyplinami takimi jak piłka nożna czy siatkówka pojawiły się kluby np. baseballowe, czy kluby umożliwiające trenowanie footballu amerykańskiego.
Alternatywą dla sportów drużynowych są sporty walki które pozwalają na indywidualny rozwój. Wiekszosc klubów pobiera niestety opłaty za treningi. Także wśród sportów walki można rozróżnić, te bardziej ofensywne, defensywne, brutalne lub nie. Tak szeroki wachlarz powoduje ze prawie każdy może znalesc coś dla siebie. Jeśli chodzi o aspekt wychowawczy to sporty tego typu uczą wytrwałości, szacunku dla zasad i samodyscypliny. Istnieje tez strona bardziej przyziemna, mianowicie umiejetność obrony w sytuacji zagorzenia.
Myśle, ze oczywiste są kożysci z uprawiania sportu jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę z ogólnodostepnosci różnorakich klubów sportowych.
kilka linków do stron klubów sportowych.
http://www.craxagdynia.cba.pl/
http://www.pomorze-seahawks.pzfa.pl/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=146&Itemid=50&lang=pl
http://www.taekwon-do.com.pl/index.php
http://www.ymaa.com.pl/
Bardzo dobrym pomysłem jest uprawianie sportów drużynowych. Z reguły nie wymagają dużego nakładu finansowego, a przynoszą wiele satysfakcji i co najważniejsze w kwestii wychowania, uczą pracy w grupie. Istnieje bardzo wiele klubów, amatorskich, profesjonalnych, płatnych i darmowych. Wiele szkół organizuje również zajęcia pozalekcyjne polegające na trenowaniu wybranego sportu. W ostatnich latach poza standardowymi dyscyplinami takimi jak piłka nożna czy siatkówka pojawiły się kluby np. baseballowe, czy kluby umożliwiające trenowanie footballu amerykańskiego.
Alternatywą dla sportów drużynowych są sporty walki które pozwalają na indywidualny rozwój. Wiekszosc klubów pobiera niestety opłaty za treningi. Także wśród sportów walki można rozróżnić, te bardziej ofensywne, defensywne, brutalne lub nie. Tak szeroki wachlarz powoduje ze prawie każdy może znalesc coś dla siebie. Jeśli chodzi o aspekt wychowawczy to sporty tego typu uczą wytrwałości, szacunku dla zasad i samodyscypliny. Istnieje tez strona bardziej przyziemna, mianowicie umiejetność obrony w sytuacji zagorzenia.
Myśle, ze oczywiste są kożysci z uprawiania sportu jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę z ogólnodostepnosci różnorakich klubów sportowych.
kilka linków do stron klubów sportowych.
http://www.craxagdynia.cba.pl/
http://www.pomorze-seahawks.pzfa.pl/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=146&Itemid=50&lang=pl
http://www.taekwon-do.com.pl/index.php
http://www.ymaa.com.pl/
Gry internetowe
Postanowiłam otworzyć ten wątek ze względu na mojego młodszego brata. Może jestem przewrażliwiona, ale czy nie uważacie, że współcześnie młodzież za dużo czasu spędza grając na komputerze? Zamykając się przez to na inne, na pewno zdrowsze i bardziej kreatywne zajęcia, nie mówiąc już o zwykłej rozmowie.
Oczywiście opieram się na przykładzie konkretnego 15-latka, ale uważam, że to nie tylko jego najczęstszy sposób spędzania wolnego czasu. Oczywiście spotykają się z kolegami, ale wtedy też najczęściej grają (na komputerze oczywiście). Nie sposób namówić ich na inną rozrywkę.
Dobre jest to, że brat nie ma problemów z nauką, można by nawet powiedzieć, że jest bardzo zdolny i potrafi pogodzić te wszystkie sprawy (mimo to uważam, że za dużo czasu poświęca na komputer).
Gorzej gdy dziecko poprzez wpływ gier, nabijanie kolejnych poziomów zatraca kontakt z rzeczywistością, przestaje się uczyć, w nocy zamiast spać stara się pokonać swojego kolegę, zdobyć więcej punktów, broni, itp. Zaczyna widzieć grę jako swój życiowy cel.
Uważam, że wszystko jest dla ludzi, także gry, ale również jak wszystko w nadmiarze szkodzi. Wirtualny świat nie wnosi większych korzyści w dziecięcy rozwój, dlatego każdy rodzic powinien postarać się zapewnić swojej winorośli solidniejsze podstawy rozwoju osobowości.
Oczywiście opieram się na przykładzie konkretnego 15-latka, ale uważam, że to nie tylko jego najczęstszy sposób spędzania wolnego czasu. Oczywiście spotykają się z kolegami, ale wtedy też najczęściej grają (na komputerze oczywiście). Nie sposób namówić ich na inną rozrywkę.
Dobre jest to, że brat nie ma problemów z nauką, można by nawet powiedzieć, że jest bardzo zdolny i potrafi pogodzić te wszystkie sprawy (mimo to uważam, że za dużo czasu poświęca na komputer).
Gorzej gdy dziecko poprzez wpływ gier, nabijanie kolejnych poziomów zatraca kontakt z rzeczywistością, przestaje się uczyć, w nocy zamiast spać stara się pokonać swojego kolegę, zdobyć więcej punktów, broni, itp. Zaczyna widzieć grę jako swój życiowy cel.
Uważam, że wszystko jest dla ludzi, także gry, ale również jak wszystko w nadmiarze szkodzi. Wirtualny świat nie wnosi większych korzyści w dziecięcy rozwój, dlatego każdy rodzic powinien postarać się zapewnić swojej winorośli solidniejsze podstawy rozwoju osobowości.
Harcerstwo - nie tylko wychowanie
Poprzednio pisałam o aspektach wychowawczych harcerstwa. Dziś natomiast trochę więcej na temat tego, jakie umiejętności można zdobyc na zbiórkach i obozach. Pewnie większości ludzi, którzy nigdy nie mieli okazji należec do drużyny harcerze kojarzą się z dzieciakami biegającymi po lesie z mapą. Jest to jednak tylko wycinek umiejętności zdobywanych przez harcerki i harcerzy.
Harcerstwo zachęca również ludzi do ruchu. Poprzez wycieczki, rajdy i obozy dzieciaki uczą się współżycia z przyrodą i aktywności na świeżym powietrzu. Ponadto poznając ową przyrodę i lepiej ją rozumiejąc stają się bardziej wrażliwe na problemy ekologiczne.
Wycieczki z mapą, pierwsza pomoc i znajomośc przyrody to nie jedyne umiejętności, które można wynieśc z uczestnictwa w zbiórkach. Tak naprawdę można nauczyc się prawie wszystkiego! Np. ja niedawno z moją drużyną uczyłyśmy się tańczyc walca. Często mamy też stylizację obozów na określone okresy historyczne takie jak średniowiecze czy starożytnośc. 
Orientowanie się w terenie jest jedną z nich. Wiele razy spotykałam się z sytuacją gdy moi rówieśnicy nie umieli poradzic sobie ze znalezieniem drogi, a znaki topograficzne uważali za co najmniej tak niezrozumiałe jak hieroglify. A przecież jest to wiedza bardzo praktyczna, przydatna na codzień.
Na zbiórkach harcerskich dzieciaki uczą się również pierwszej pomocy. Chyba nie muszę nikogo przekonywac jakie to ważne i jak pożyteczne. Nawet jeżeli nie będzie to w pełni profesjonalna pomoc, to specjaliści podkreślają, że najważniejsze są pierwsze minuty po wypadku. Dlatego tak cenne są osoby, które będą wiedziały jak się zachowac po wypadku.
Harcerstwo zachęca również ludzi do ruchu. Poprzez wycieczki, rajdy i obozy dzieciaki uczą się współżycia z przyrodą i aktywności na świeżym powietrzu. Ponadto poznając ową przyrodę i lepiej ją rozumiejąc stają się bardziej wrażliwe na problemy ekologiczne. Wycieczki z mapą, pierwsza pomoc i znajomośc przyrody to nie jedyne umiejętności, które można wynieśc z uczestnictwa w zbiórkach. Tak naprawdę można nauczyc się prawie wszystkiego! Np. ja niedawno z moją drużyną uczyłyśmy się tańczyc walca. Często mamy też stylizację obozów na określone okresy historyczne takie jak średniowiecze czy starożytnośc. Tak więc sami widzicie, że harcerstwo nie tylko wychowuje, ale również uczy. Ważne jest to, że jest to wiedza praktyczna, podana inaczej niż w szkole, przez co łatwiej przyswajalna.
Subskrybuj:
Posty (Atom)